Ancak erkekler tarafından denetim edilebilen maddi zenginliklerin oluşmasıyla, anasoylu sistemlerin ekseriyetle babasoylu sistemlere dönüşmesi kelam konusu olmuştur.
Burada özetlenen ataerkillik fikri dinin rolünü azımsıyor görünebilir. Dinler seks ve aile konusunda kuralcıdır. Örneğin, çok eşli evlilik İslam’da kabul edilirken Hıristiyanlıkta kabul görmez. Lakin dünya genelindeki farklı kültürel sistemlerin kökenleri yalnızca din ile açıklanamaz.
İslam MS 610 yılında, o vakitler çok eşliliğin yaygın olduğu hayvancılık yapan göçebe kümelerin yaşadığı bölgede (Arap yarımadası) ortaya çıkarken, Hıristiyanlık tek eşli evliliğin esasen norm olduğu Roma imparatorluğu içinde ortaya çıktı. Münasebetiyle dini kurumlar bu cins kuralların uygulanmasına muhakkak yardımcı olsa da, asıl nedenin dinler olduğunu tez etmek sıkıntı.
Nihayetinde, dini normların ya da rastgele bir normun kültürel mirası, asıl nedenleri ortadan kalktıktan çok sonra bile sert toplumsal önyargıları sürdürebilir.
ATAERKİLLİK SONA MI ERİYOR?
Normlar, tavırlar ve kültürün davranışlar üzerinde büyük bir tesiri olduğu bir gerçek. Vakit içinde, bilhassa de etraf yahut iktisat üzere maddi şartlar değişirse, bunlar da değişebilir. Lakin kimi normlar vakitle yerleşik hale geldiğinden değişimleri yavaş olur.
Daha 1970’lerde İngiltere’de evli olmayan annelerin çocukları ellerinden alınarak Avustralya’ya gönderiliyordu (orada dini kurumlara yerleştiriliyor ya da evlatlık veriliyorlardı). Son vakitlerde yapılan araştırmalar da, toplumsal cinsiyet eşitliğiyle övünen Avrupa ve Amerika toplumlarında bayanların otoritesine saygısızlığın hala ne kadar yaygın olduğunu gösteriyor.
Bununla birlikte, toplumsal cinsiyet normlarının çok daha esnek hale geldiği ve ataerkilliğin dünyanın pek çok yerinde pek çok erkek ve bayan tarafından güzel karşılanmadığı açık. Pek çok kişi evlilik kurumunu sorguluyor.
Kadınlar için doğum denetimi ve üreme hakları, bayanlara ve tıpkı vakitte erkeklere daha fazla özgürlük sağlıyor. Çok eşli evlilik artık az olsa da, cinsellikte çok eşlilik epeyce yaygın ve muhafazakârlarca tehdit olarak algılanıyor.
Ayrıca, erkekler giderek daha fazla çocuklarının hayatlarının bir modülü olmak istiyor ve ailelerinin geçimini tek başına üstlenmek zorunda kalmamaktan mutlular. Bu nedenle birçoğu çocuk yetiştirme ve konut işlerinin yükünü paylaşıyor, hatta üstleniyor. Eş vakitli olarak daha fazla bayanın iş dünyasında kendinden emin bir biçimde kıymetli durumlara geldiğini görüyoruz.
Hem erkekler hem de bayanlar giderek daha fazla kendi servetlerini ürettikçe, eski ataerkillik bayanları denetim etmekte zorlanıyor. Kız çocuklarının örgün eğitimden eşit biçimde yararlanması ve iş fırsatlarının herkese açık olması halinde, ebeveynlerin erkek taraflı yatırım mantığı önemli biçimde sarsılacaktır.
Geleceği varsayım etmek güç. Antropoloji ve tarih öngörülebilir ve doğrusal bir formda ilerlemez. Savaşlar, kıtlıklar, salgın hastalıklar yahut yenilikler her vakit kelam konusu olabilir ve hayatlarımız için öngörülebilir ve öngörülemez sonuçlar doğurur.
Ataerkillik kaçınılmaz değil. Dünyanın problemlerini çözmemize yardımcı olacak kurumlara gereksinimimiz var. Lakin yanlış beşerler iktidara gelirse, ataerkillik yine gelişebilir.
News
